Etappe 15

Mochten er nog twijfels rond de gele trui bestaan, nam Christopher Froome die op de ‘kale reus van de Provence’ weg. De ontketende Brit sloeg op de Mont Ventoux zwaar toe en toonde nogmaals wie er de beste klimmer van het peloton is. De minuut die hij in de verrassende waaierrit van vrijdag verloor op Contador en Mollema, maakte de alleskunner van Team Sky meer dan goed. Froome smeerde Contador 1’40” aan; in het klassement volgt de Spanjaard op 4’14”. Mollema op 4’25”. Alleen de Colombiaanse berggeit Quintana kon de dansende Froome lang volgen en werd tweede. Naast de ritzege en de gouden zaak om de gele trui pakt Froome ook de bolletjestrui. Beste Belg op de Ventoux was Bart De Clercq met een elfde plaats.

“Ik heb vijf uurtjes om wakker te worden”, sprak Mollema voor de start van de langste rit in deze Tour.
Viel dat even tegen: in het eerste wedstrijduur aan 48,2 km/u met drie colletjes over vierde categorie regende het aanvallen met onder andere Gilbert en De Gendt, in het tweede wedstrijduur werd er een gemiddelde snelheid van meer dan 50 km/u genoteerd… Wind in de rug zal dat wel zijn, maar U mag zelf invullen of dat ronduit spectaculair of eerder verdacht is. Na een flinke dertig kilometer vormde er zich de goeie ontsnapping, met tien renners onder wie Sagan en Chavanel maar geen Belgen. De tien kregen echter nooit meer dan zeven minuten. In het peloton voerde vooral het Europcar van bolletjestrui Rolland en Movistar van troefkaarten op ritwinst Quintana en Valverde de forcing. Even voor de voet van Ventoux ging Chavanel er nog vandoor, al kocht hij daar op de prijs van de strijdlust na niets voor.

Bart De Clercq toonde zich de beste Belgische klimmer op de ‘kale berg’.
Het was Jan Bakelants die, al reagerend op een aanval van Costa, als eerste naar Chavanel toereed. Wat overmoedig van een nochtans opnieuw sterke Kempenaar, die al snel tegen zijn limiet aanknalde en uiteindelijk als 23ste op 5’04” van Froome strandde. Dan deelden Monfort (20ste op 3’31”) en zeker De Clercq (11de op 2’12”), die de Nederlandse Belkin-boys gretig hielp, de beklimming van de reus beter in. De Spanjaard Nieve pakte na Bakelants over, waarna in het peloton met de favorieten Quintana een eerste keer het vuur aan de lont stak. Met nog twaalf mythische kilometers voor de boeg, een heikele operatie. Froome reageerde niet, wat de goeie tactische zet leek te zijn. De twijfels na vrijdag ten spijt, lijkt het niet alleen fysiek maar ook in het hoofd prima te zitten bij de Sky-kopman. . Alleen de Colombiaan Quintana kon het tempo van Froome lang volgen.

Op zeven kilometer van de desolate top, achtte Froome -op dat moment alleen nog met Porte en Contador bij zich- wél het moment rijp. De Spanjaard, duidelijk niet meer de Contador van de voorbije jaren, moest passen en zou pas zesde worden op 1’40”. Met dank dan nog aan zijn landgenoot Nieve, die ‘El Pistolero’ bleef bijstaan. Dan al lang gelost: Evans, Andy Schleck op spectaculaire wijze en Valverde. Voor Movistar zou Quintana het moeten doen. De Colombiaan kreeg Froome naast zich en dat was duidelijk van het goeie teveel. ‘Vroem vroem’ Froome, die geregeld versnelde, zag op 1,3 kilometer van de top hoe Quintana moest afhaken. Op weg naar ritwinst. Froome is er immers het type niet naar cadeautjes te geven. Waarom zou hij ook, als topklimmer op deze mythische Mont Ventoux. Terwijl de verzamelde concurrentie de schade opmat, liet de Brit zich graag fêteren. Ritwinst, een stevigere gele trui én de bolletestrui: hoe spijtig de Fransen het ook mogen vinden, deze ‘quatorze juillet’ kleurde Brits.

Froome bedwingt Ventoux twee seconden minder snel dan Armstrong
Met een tijd van 48.35, gemeten vanaf de bocht van Saint-Estève na zes kilometer klimmen, reed Chris Froome gisteren amper twee seconden trager de Mont Ventoux op dan Lance Armstrong in 2002, wiens 48.33 met voorsprong de snelste beklimming van de Ventoux van deze eeuw was. Froome deed dat wel in ideale weersomstandigheden, met de wind in het voordeel. Dat becijferde Het Laatste Nieuws.

Froome, gezegend met een verbluffend hoge trapfequentie, was de beste, de sterkste, de snelste op de mythische Mont Ventoux. Tenminste: dat was gisteren zo. Chris Froome reed niet in een recordtijd de Mont Ventoux naar boven. Sterker: hij kwam niet eens in de buurt van de 45.47 die de Spanjaard Iban Mayo in 2004 in de Dauphiné nodig had. Of de 46 minuten van Marco Pantani in 1994. Andy Schleck en Contador deden er in 2009 dan weer 48.57 over, Marco Pantani en Lance Armstrong in 2000 49.01.
Omdat we toch in de cijfers zitten. Froomes gemiddeld vermogen in de laatste zeven kilometer, het moment waarop hij Alberto Contador losgooide, was volgens de eerste berekeningen 412 Watt of 5,97 W/kilo. Dat brengt hem volgens de kwalificatie van de Franse wetenschapper Antoine Vayer toch weer in de “miraculeuze” zone. Ter vergelijking: Pantani leverde in 1994 450 Watt op Mont Ventoux. Miguel Indurain is absoluut recordhouder met 455 Watt. Maar dat was niet op de Ventoux.