Etappe 9

In Bagnères de Bigorre heeft Daniel Martin de negende rit in de Tour gewonnen. In een spurt met twee versloeg de Ierse winnaar van Luik-Bastenaken-Luik zijn Deense medevluchter Jakob Fuglsang. De tweede Pyreneeënrit heeft een memorabele veldslag opgeleverd met Richie Porte als grootste slachtoffer. De ploegmaat van geletruidrager Froome kende een slechte dag en verloor vele minuten. Froome zelf zat, mede door een valpartij van Kennaugh, al heel snel geïsoleerd. Vooral het Movistar van Alejandro Valverde ontketende een memorabel offensief, dat de Spanjaarden zelfs in de afdalingen en de valleien doortrokken. Een beresterke en autoritaire Froome pareerde op z’n eentje alle aanvallen en overleefde knap deze Pyreneeënoorlog. Tussendoor reden de Belgen De Gendt (winnaar tussenspurt en als eerste boven op de Peyresourde), Bart De Clercq en weer Jan Bakelants zich in de kijker, maar ook zij werden weer ingerekend door de voortdenderende Movistartrein. Op de laatste klim profiteerden Daniel Martin (Garmin) en Jakob Fuglsang (Astana) om weg te sluipen en zij spurtten door het gepoker in de elitegroep voor de zege.

Oef!
Wat een spektakel kregen we voorgeschoteld in deze memorabele Pyreneeënrit op weg naar Bagnères de Bigorre. De vijf cols nodigden zeker uit tot een vroeg offensief, maar de uiterst snelle aanhef sleurde al verrassend snel de grote favorieten mee in het bad. Na een onvoorzichtig maneuver van Hesjedal dook Kennaugh de gracht in en dat luidde een zwarte dag in voor Team Sky. Kopman Froome kwam al snel alleen te zitten op de Menté, de tweede klim van de dag, en zag zich genoodzaakt enkele aanvallen in hoogsteigen persoon te pareren. Vreemd genoeg zakte zijn ‘buddy’ Richie Porte er opvallend snel door. De Tasmaniër was blijkbaar gisteren te diep in het krachtenarsenaal moeten duiken, want Porte zakte volledig door het ijs en tuimelde van de tweede plaats heel ver weg in de stand.

Zelfs oorlog in vallei
Wat we in de lange vallei tussen Menté en Peyresourde mochten aanschouwen, was werkelijk om duimen en vingers van af te likken. Nadat een grote groep met onder meer De Gendt en De Clercq was weggereden en het tempo helemaal was stilgevallen in de elitegroep, gaf Valverde een sein aan hardrijder Plaza en samen verrasten ze iedereen. Behalve een attente Froome. Die zat meteen in het wiel. Plots zat Contador, op de Menté nog autoritair in het wiel van zijn mennende ploegmaats, in een zeer vervelende situatie. ‘El Pistolero’ moest zelfs een paar pionnen laten terugzakken uit de voorhoede om de scheve situatie recht te zetten.

Stuntman De Gendt
Toen dat even voor Luchon eindelijk gelukt was, zette Movistar een indrukwekkende Pyreneeëntrein op de rails. De Gendt haastte zich om bij de tussenspurt de 20 punten mee te graaien en plots kregen we liefst drie Belgen in een kopgroep van zes: Bakelants kwam bij De Clercq, Bardet, Rolland en Hesjedal, terwijl De Gendt jojo speelde. In het zicht van de top verdapperde stuntman De Gendt weer en als een duiveltje uit een doosje schoot hij nog over bolletjestrui Rolland naar de eerste plek op de legendarische Peyresourde. Puik werk van De Gendt, al was zijn bobijntje toen wel helemaal af.

Tactische fouten
Ook Bakelants en De Clercq, als laatste Belg, werden weer overvleugeld door de Movistar-trein. Kopmannen Valverde en Quintana hadden nog liefst vier ploegmaats in steun tot diep in de finale. En toch maakten ze het niet af. Quintana lokte Froome tot vier keer toe uit zijn kot op de laatste col van de dag, maar de geletruidrager plooide niet. Daniel Martin en Jakob Fuglsang speelden het slim en slopen tussen de plaagstoten weg. In de lange afzink naar Bagnères de Bigorre maakten zowel Movistar, als Belkin (en ook Saxo) tactische fouten. Ze begonnen te pokeren, reden vooral tegen elkaar en lieten zich de kaas van het brood eten. Zo konden de hardrijders Martin en Fuglsang standhouden. De Ier haalde het vlot in de spurt tegen de Deen. Kwiatkwoski werd nog derde. Monfort bekroonde de sterke dag van de Belgen met een puike tiende plaats.

Tour niet gedaan
Al het beulwerk van vooral Movistar, maar ook Belkin en Saxo heeft uiteindelijk zo goed als niks uitgehaald. Oké, Porte verloor vele minuten, maar Froome hield toch autoritair stand. De ploegmaats van Valverde hebben zich veel te lang uitgesloofd om die Porte verder op achterstand te zetten. Bovendien zaten de Spanjaarden erdoor in de finale en kopman Valverde kon het ook niet meer afmaken. Zo beseft Froome als geen ander dat zijn Sky-ploeg, gisteren nog zo beresterk, ook kwetsbaar is en dat de Tour zeker nog niet gedaan is. tot overmaat van ramp verloor Froome ook nog meesterknecht Kiryienka, die zowaar buiten de tijd arriveerde. Toch zal de Brit na de rustdag van morgen wellicht op woensdag in de eerste tijdrit een tweede mokerslag uitdelen. Al het fantastische vuuwerk in deze beklijvende Pyreneeënoorlog ten spijt, blijft Froome de uitgesproken favoriet om deze Tour te winnen.

Chris Froome: “Mijn zwaarste dag ooit op een fiets”
Chris Froome beleefde na zijn triomftocht op weg naar Ax 3 Domaines een zeer moeilijke dag, want hij zat al heel snel geïsoleerd. “Dit was echt wel een van de zwaarste dagen voor mij op een fiets, misschien wel de zwaarste. Ik ga daar niet over liegen”, bekende Froome ruiterlijk. “Toch kan ik mijn ploegmaats niet veel verwijten. Het zijn ook maar mensen. Ze hebben me gisteren schitterend in het geel geholpen en waren vandaag heel moe. Bovendien was de race heel moeilijk te controleren. Op het vlakke ging het al heel hard en dan meteen bergop knallen, is heel lastig.”

Iedereen reed voor eigen belangen
“Ik moet toegeven dat ik me niet op mijn gemak voelde zo geïsoleerd, maar uiteindelijk heb ik het tactisch wel goed opgelost. Alle ploegen reden voor hun eigen belangen en ik heb me beperkt tot het controleren van de kopmannen. Die aanpak werkte en ik heb geen tijd verloren. Het belangrijkste is dat ik geen tijd verloren heb.”

Moest plassen
Even was er ook consternatie omdat Froome plots verdwenen was voor de ceremonie protocolaire. “Ik begaf me naar het podium zoals dat hoort, maar voelde dat ik moest plassen”, verduidelijkte Froome. “Tijdens de rit was het niet aan de orde om even langs de kant te stoppen om te voldoen aan mijn natuurlijke behoeften. Eens na de finish kon ik het bijna niet meer houden. Ik mocht dan toch eerst naar de antidopingcontrole gaan om een staaltje urine af te staan en dan naar het podium weer te keren.”

“Gezeur”
“Iedereen blijft maar zeuren dat er iets aan de hand zou zijn binnen onze ploeg. Ik weet wat ik er allemaal voor gedaan heb in functie van de Tour de France, net als mijn teamgenoten trouwens. Vandaag werd duidelijk dat mijn ploegmakkers moe zijn na hun exploot van zaterdag. We zijn nu eenmaal ook maar mensen zoals de rest. Om een rit zoals deze te controleren moet je op je top staan. Wel mijn teamgenoten hadden echt teveel krachten verspeeld om er nu weer te staan.”