Etappe 7

Na Lotto-Belisol heeft nu ook die andere Belgische formatie Omega Pharma – Quick-Step een ritzege in de Tour beet. De man die het kunstje flikte was de Italiaan Matteo Trentin. In een wel erg close en beklijvende sprint van een select gezelschap kon hij heel erg nipt Peter Sagan afhouden. De finale mocht er wezen want op het slotklimmetje maakte onze landgenoot Greg Van Avermaet oorlog met Peter Sagan in zijn zog. Het duo vond elkaar, maar moest uiteindelijk toch inbinden. De slotkilometers werden nog ontsierd door twee valpartijen, onze landgenoot en klassementshoop Jurgen Van den Broeck lag er alweer bij, maar krabbelde snel weer overeind. Ook Talansky smakte tegen het asfalt en dat op een wel heel erg domme manier. De Italiaan Vincenzo Nibali doorstond de pittige finale met brio en blijft leider. Verliezer van de dag was de Amerikaan Tejay van Garderen, ook al na een val. Hij bolde over de streep op 1’03”.

Een etappe voor sterke sprinters of slimme punchers, zo diende de zevende etappe van Épernay naar Nancy zich aan. Het parcours leek op het eerste gezicht niet al te lastig, maar met twee klimmetjes diep in de finale was het toch uitkijken naar enig vuurwerk van explosieve types en de betere vrijbuiters. Verradelijk en verrassend lastig toch. Het startschot in Épernay mocht er overigens wezen, de renners trokken zich op gang op de Place de la République om vervolgens door de prestigieuze Avenue de Champagne te bollen. Er zijn slechtere manieren om aan een onderneming van 234,5 kilometer te beginnen.

Kat- en muisspel met vluchters
Een mens zou zich zorgen beginnen maken want in de aanvangskilometers bleef het aanvankelijk erg rustig. Geen paniek echter, ook dit keer was de eerste aanvalspoging weer de goede. De Zwitser Martin Elmiger (IAM Cycling) en de Pool Bartosz Huzarski (Team NetApp-Endura) vonden elkaar en kregen al snel het gezelschap van vier achtervolgers. Zes patriotten in de spits dus: ook Anthony Delaplace (Bretagne-Séché), Nicolas Edet (Cofidis), Alexandre Pichot (Team Europcar) en Matthew Busche (Trek Factory Racing) waren op post. Hun voorsprong liep snel op tot 4’20”, maar dat was het dan ook. Eens Cannondale zich op kop zette, brokkelde hun bonus snel af. Vluchters te snel bij de lurven vatten, impliceert nieuw aanvalswerk en daar hadden de troepen van groene trui Peter Sagan geen zin in. Ze namen wat en ze gaven opnieuw en zo ging het eigenlijk de hele tijd door. Het scenario van een doorsnee spurtersetappe, laat ze maar spartelen die aanvallers. Na een uur toch even wat opschudding met een zware val van de Nederlander Stef Clement van Belkin Pro Cycling. De hardrijder had last van duizeligheid en een gehavende elleboog en gaf er de brui aan.

Slagveld voor sprinters
De tussenspurt leverde weinig spektakel op, de ervaren rot Elmiger was voorin de enige met interesse en in het peloton liet Sagan de kleine en vinnige Coquard zijn ding doen. bij gratie van de keizer, zo leek het wel. Op minder dan 80 kilometer van de streep in Nancy noteerden we de opgave van een tweede Nederlander. Dit keer was het de jonge Danny van Poppel, met zijn twintig lentes zelfs de jongste in dit peloton, die de remmen dichtkneep. Geen val, geen pech, wel aanhoudende kniepijn. Op 45 kilometer van de finish spatte de kopgroep, die de hete adem van het peloton voelde, uit elkaar. De routiniers Elmiger en Huzarski vonden elkaar opnieuw en gooiden hun vier kompanen overboord. Het kranige en dappere duo hield nog stand tot aan de voet van de Côte de Maron maar na ruim 200 kilometer aanvalswerk was ook hun verhaal ten einde. Het klimmetje van vierde categorie spoorde Voeckler aan tot een aanval, maar Orica-GreenEDGE maakte zijn cartouche onschadelijk. Achteraan stond de deur wagenwijd open. Kittel, Degenkolb, Greipel, Démare, Eisel, ze moesten allemaal loslaten.

Van Garderen valt, Van Avermaet knalt
De bescheiden klauterpartij was nog maar net achter de rug of bij BMC zagen ze hun kopman Tejay van Garden nog maar eens op de grond liggen. Ook zijn ploegmaat Darwin Atapuma was betrokken en moest opgeven. Stetina, Moinard en Schär moesten vol aan de bak om de Amerikaan terug te brengen. Onze landgenoot Jurgen Van den Broeck zat ver, ook hij werd blijkbaar gehinderd bij de val. De Kempenaar kon evenwel al snel terug de voorposten bereiken. Op de Côte de Boufflers, de voorspelde scherprechter, waren onze landgenoten Jan Bakelants (OPQS) en Greg Van Avermaet (BMC) bij de pinken. Laatstgenoemde wachtte tot springveer Cyril Gautier was uitgeraasd en tot de orde werd geroepen door Contador en co om zelf zijn kans te wagen. Dit keer zette de Waaslander wel fors door en hij kreeg zowaar Peter Sagan mee aan het wiel. Het zag er even erg mooi uit voor het duo, maar in de achtergrond gaven ze zich niet gewonnen. Op iets minder dan twee kilometer van de streep strandden ze.

Trentin dankzij finishfoto
In die slotkilmoters ging het er nog knotsgek aan toe met twee valpartijen, met VdB en Talansky als voornaamste slachtoffers. Die laatste keek in de laatste rechte lijn even niet uit zijn doppen en ging spectaculair onderuit. De Italiaan Matteo Trentin (OPQS) werd gepiloteerd door maatje Kwiatkowski en ging van ver aan. Sagan leek met een ultieme jump perfect te timen, dat dacht ook Trentin die zijn nederlaag erkende. Tot de finishfoto die dekselse Trentin van het toch als winnaar aanwees. Alweer feest in een Belgisch kamp, na Lotto-Belisol mag nu ook Omega Pharma – Quick-Step vanavond de champagne ontkurken. Voor de 24-jarige Trentin is het de tweede zege van het seizoen. In mei won hij in de Ronde van Zwitserland de zesde etappe. In de Tour was Trentin ook vorig jaar al aan het feest. Toen won hij de veertiende rit.

De 29-jarige Italiaan Vincenzo Nibali (Astana) behield met sprekend gemak zijn gele leiderstrui. Hij heeft nog steeds twee seconden voor op zijn Deense teamgenoot Jakob Fuglsang. Sagan, die stevig in de groene trui zit, is in het algemeen klassement derde op 44″.

Van Avermaet: “Had beter andere medevluchter dan Sagan gehad”
Op zowat 6 kilometer van de eindmeet sprongen Peter Sagan en Greg Van Avermaet weg uit het peloton. De grote groep reageerde meteen, maar het duurde toch tot onder de rode vod voor het tweetal tot de orde werd geroepen. “Ik had beter iemand anders meegehad”, besefte Van Avermaet. “Nu heb ik niet vol meegewerkt. Misschien had ik dat beter wel gedaan. Nu heb ik gegokt en verloren. Maar met Sagan erbij is de kans sowieso klein dat je wint. Met iemand anders had ik wel voluit gewerkt en dan had er misschien wel een ritzege in gezeten.”.
“Het was een rit die ik aangestipt had en ik moest dus niet twijfelen toen Sagan aan de haal ging in volle finale. Nadat we gegrepen werden, had ik niet meer de kracht om nog eens mee te doen in de massasprint. Het beste was er af.”

Blije Bakelants
Bij Omega Pharma-Quick Step kon men juichen na de ritzege van Matteo Trentin. “Voor de start van de rit werd Matteo Trentin naar voor geschoven als de man waarvoor we gingen werken. Hij wint dus dat is perfect toch”, reageerde ploegmaat Jan Bakelants. “Ook als Cavendish er nog bij was geweest, gingen we hier sowieso de kaart van Trentin getrokken hebben. Voor Cavendish was de aankomst te zwaar.”
“Zelf heb ik bewust wat tijd verloren. Iemand die goed staat in het klassement laat men niet rijden en de komende dagen staan er enkele interessante ritten op het menu.”