Etappe 13

Op 14 juli 1995 mocht de Franse ‘chouchou’ Laurent Jalabert na een indrukwekkend nummertje zijn vlag planten in Mende en twintig jaar later had ‘Jaja’ op zijn ‘Montée Jalabert’ bijna een opvolger. De 24-jarige Romain Bardet (Ag2R) leek samen met zijn leeftijdsgenoot en dat ander Frans toptalent Thibaut Pinot (FDJ) op weg om in de afzink van de Côte de Croix Neuve een leuk en spannend robbertje uit te vechten, maar dat was buiten de dekselse Stephen Cummings gerekend. De 34-jarige Britse pistier en hardrijder van het Zuid-Afrikaanse MTN-Qhubeka – nota bene op ‘Mandela Day’ – walste als een stoomtrein over de twee thuisrijders en zij geraakten niet meer aan zijn wiel. Schitterend en bijzonder clever gespeeld van de man die in een vorig leven nog voor het Belgische Landbouwkrediet uitkwam.

Het trio Cummings, Bardet en Pinot toonden zich op de fameuze ‘Montée Jalabert’ de sterkste telgen van een 20-koppige vlucht met ook – jawel – onze Belgische helden van gisteren aan boord: Greg Van Avermaet en Jan Bakelants. Vooral die laatste was gebrand om in navolging van zijn BMC-landgenoot zijn graantje mee te pikken, maar in de pittige finale was het vat van ‘Sterke Jan’ af en een elfde plaats op een dikke minuut was finaal zijn part. De triomfator van gisteren liet het nog iet vroeger lopen en bolde als zestiende over de meet. Het kan natuurlijk niet alle dagen feest zijn.

Bolide versus strijkijzers
Dat er vandaag geen Fransman op het hoogste schavotje staat, valt eigenlijk niet te begrijpen. Thibaut Pinot en vooral Romain Bardet leken in volle finale met vlag en wimpel de sterksten, maar de twee Franse poulains en snaken die het gewicht van de natie sinds hun ereplaatsen van vorig jaar dragen, hadden na de Croix Neuve niet meer gerekend op de comeback van ‘Stevo’ Cummings. Een hardrijder pur sang die de twee in de slotkilometer met een moordende versnelling en molen uit het wiel kletste. Een bolide tegen twee strijkijzers, dat moest uiteindelijk wel verkeerd uitdraaien. Maar hoe is het mogelijk dat ze die Britse patriot nog lieten terugkeren?

Zwervend pisteproduct
Alle krediet en lof echter voor Cummings uit de Engelse Merseyside, een man van vele oorlogen. Geen veelwinnaar, maar de gedroomde ploegmaat. Destijds zijn kans gekregen op het continent bij het Landbouwkrediet van Gerard Bulens, dat een samenwerking had met de Britse wielerbond om pistiers ervaring te laten opdoen op de weg. Na tal van omzwervingen bij Discovery Channel, Barloworld, Sky en BMC sinds dit seizoen bij het exotische MTN-Qhubeka. Daar mag de oud-wereldkampioen ploegenachtervolging van 2005 – met Hayles, Manning en Newton – net als andere stoere bonken als Boasson Hagen, Goss, Brammeier, Farrar en onze Serge Pauwels zijn ding doen. En zie, met resultaat. Moet gezegd: in 2012 ook al winnaar van een etappe in de Vuelta.

Froome geeft geen krimp
En wat met de favorieten vandaag, want in die pittige finale met drie klimmetjes van respectievelijk derde en twee keer vierde categorie lag er wel wat ruimte voor wapengekletter. Nairo Quintana en Vincenzo Nibali die voelden het duidelijk kriebelen en deden nog eens een poging om Chris Froome in verlegenheid te brengen. ‘Froomey’ gaf echter ook vandaag geen krimp, maar zijn team bleek wel wat minder solide dan de voorbije dagen. Toch wat barsten in het schild? In de stand blijft de 30-jarige Britse Keniaan evenwel autoritair oppergaai met een bonus van 3’10” op Quintana en 3’32” op een afhakende Tejay van Garderen. Alberto Contador, die ook opnieuw tijd moest prijsgeven op de leider, is vijfde op 4’23”. Morgen krijgen de renners in de vijftiende etappe een rit over 183 km tussen Mende en Valence voor de wielen geschoven. Daarin wachten twee cols van vierde, één van derde en één van tweede categorie.

Quintana belooft dat hij Froome in de Alpen serieus zal bestoken
Nairo Quintana veroverde in Mende de tweede plaats in het algemeen klassement van de Tour de France. Toen hij aanviel, moest Tejay van Garderen lossen en dus zakte de Amerikaan van BMC naar de derde plek. De Colombiaan wil echter meer: “We kunnen Chris Froome aan in de Alpen. Ons doel blijft de eerste plaats in het klassement”, zei hij strijdvaardig, ondanks zijn achterstand van 3’10” minuten in het klassement. De kopman van de Movistar-ploeg verloor anderzijds opnieuw terrein op de nog altijd autoritaire leider Froome. Die pakte welgeteld een seconde op de streep in Mende, nadat hij een aanval van Quintana had gepareerd op de slotklim.

Vechten voor geel
Quintana zag dat echter juist als een aanmoediging. “Dit soort korte klimmetjes passen niet bij mij, in tegenstelling tot de Alpencols die meer van je vragen en langer zijn. Vandaag wilde ik zien hoe het met de concurrentie zit en ik realiseerde me dat we als team kunnen blijven vechten voor geel. Als (Alejandro) Valverde ook op het podium kan staan in Parijs, zou dat alleen maar mooier zijn.”

In de Tour wil het niet lukken
André Greipel schreef er in deze Tour al twee op zijn conto en Mark Cavendish mocht ook al eens juichen. De andere snelle mannen in deze Tour blijven voorlopig echter op hun grote honger zitten. We denken dan bijvoorbeeld aan voormalig Frans kampioen Arnaud Démare (FDJ), winnaar van Parijs-Roubaix John ‘Beton’ Degenkolb (Giant-Alpecin) én last but not least Alexander Kristoff (Katusha).
Al een heel jaar alomtegenwoordig en bijzonder dominant ‘Kannibaal Kristoff’, maar nu lijkt de machine toch wel te stokken. De 28-jarige Noor van Katusha komt amper in beeld en als er al eens gesprint wordt, komt hij er niet eens aan te pas. In het winderige Neeltje Jans miste hij verrassend de slag en werd hij pas 54ste en in Amiens (4de) en Fougères (5de) moest hij deemoedig het hoofd buigen voor respectievelijk Greipel en Cavendish. Gisteren in Rodez bleek de aankomst dan weer iets te lastig, ondanks prima werk van zijn team en meer bepaald de Oostenrijker Marco Haller. Morgen dan? In Valence kan het lukken, maar hoe groot is het zelfvertrouwen van de ‘Stier van Stavanger’ nog? We zullen het zien na 183 kilometer tuffen richting Valence.