Etappe 14

Neeltje Jans, Amiens én nu ook Valence: een beresterke en van topvorm blakende André Greipel heeft zijn hattrick in de Tour voltooid. De Duitser (33) was andermaal oppermachtig en haalde het in een machtssprint wind tegen voor zijn al even kloeke landgenoot John ‘Beton’ Degenkolb, de Noorse bonk Alexander Kristoff en groene trui Peter Sagan, driekwart van de etappe mee in een bijzonder mooie vlucht. En Cavendish? Die werd al heel vroeg gelost en nam dan maar een serieuze snipperdag in het gezelschap van zijn ploegmaats Golas en Renshaw. Een bijzonder opgetogen Greipel zal er zijn slaap niet voor laten, al blijft die felbegeerde puntentrui ook na vandaag een erg moeilijk verhaal. Al weet je maar nooit natuurlijk: ‘De Gorilla’ is zelfs met drie hechtingen onder de knie niet meteen het type beest dat snel opgeeft. Hij lonkt nu al naar Parijs?. Kan hij daar straks eindelijk de Champs-Elysées inpalmen?

Drie riteges in ‘La Grande Boucle’, daarmee evenaart een bijzonder koelbloedige en rustige Greipel zijn resultaat van 2012. Drie jaar geleden flikte hij zijn kunstjes in Rouen, Saint-Quentin en Le Cap d’Agde. Hebben we ooit een betere Greipel gezien? We zouden durven stellen van niet. Manager Marc Sergeant ziet alvast dat zijn topsprinter, in tegenstelling tot vorig jaar, alles op een rijtje heeft. De knoop is eruit en de angst die af en toe opduikt om zich in het gewoel te smijten, is eveneens op het thuisfront gebleven. Een pluim toch ook weer voor zijn rode trein die naar de naam Lotto Soudal luistert. Die moest het vandaag doen zonder Marcel Sieberg – die ging een krasselende ‘Cav’ gezelschap houden – en dus moest onder andere Jens Debusschere vol aan de bak. Idem voor Thomas De Gendt. Eerder in het koersverhaal nog mee in een omvangrijke kopgroep, maar in de finale gewoon mee in het gelid.

De Gendt en Pauwels doen het weer
Wel ja, die monstervlucht – qua aantal aanwezigen dan toch – daar moeten we toch iets meer over kwijt. Die kwam in verschillende stadia tot stand: eerst 16 aanvallers, vervolgens 6 mannetjes extra aan boord, twee bijkomende complementen en tot slot nog eens drie jongens om het geheel af te kruiden. 27 stuks in totaal, probeer daar eens lijn in te krijgen. Het helpt natuurlijk als de bezetting van kwalitatief allooi is en dat was zeker het geval hoor: eerst en vooral onze landgenoten Serge Pauwels – wat een Tour rijdt die zeg – en Thomas De Gendt. De ‘usual suspects’ zouden we durven stellen. De twee Belgen sloegen de handen in elkaar met onder andere Pinot, Rodriguez, Kwiatkowski, Sagan, Uran, Geschke, Talansky en Hesjedal. In het peloton een vreemd beeld want Katusha mende de achtervolging. De Russen hadden duidelijk geen vertrouwen in tweevoudig ritwinnaar ‘Purito’ Rodriguez. Alles op ‘Kannibaal Kristoff’ was de boodschap.

Calvarietocht voor Cavendish
Toch wat te veel volk in de spits en een haast hyperactieve Peter Sagan zorgde mee voor een serieuze uitdunning van de gelederen. Daar leenden de geaccidenteerde eerste 75 kilometer zich perfect toe. Op drie beklimmingen kan je al eens van leer trekken. Bleven na het nodige rammelwerk over: Sagan dus, Pinot, Adam Yates, Rogers, Bak, Geschke, Kwiatkowski, Trentin en Hesjedal. In de achtergrond hadden enkele opvallende namen het erg moeilijk. Mark Cavendish vooral, maar ook Froome’s knecht en Brits kampioen Peter Kennaugh, een op de tanden bijtende Péraud, Démare, Simon Yates, Renshaw, Golas, Vanmarcke, Farrar en Teklehaimanot. Wat zouden die finaal aan hun broek krijgen? Bijna 16 minuten maar liefst.

Stybar doet gooi naar ritsucces twee
Groene trui Sagan sprokkelde zoals verwacht 20 belangrijke punten aan de tussensprint in Aubenas. Daarom was hij dus meegeglipt. Greipel moest achter de 25-jarige Slovaak aan schadebeperking doen. Enkele puntjes meegrissen lukte nog wel, maar groen glipte nog wat verder weg. Op naar de hoofdbrok van de dag: de Col de l’Escrinet. Een bult van tweede categorie die pas in de afdaling voor wat noemenswaardige taferelen zorgde. Trentin en Hesjedal muisden er vanonder, hun zeven kompanen werden op 40 km van de meet opgepeuzeld. De twee aanhouders voorin zouden het ook niet lang uitzingen. Tien kilometer verder waren ook zij eraan voor de moeite. De voorspelde en verwachte massaspurt kon rustig voorbereid worden.

Rustig?
Nu ja, Barta, Kwiatkowski en vooral Stybar deden in volle finale nog pogingen om de dans te ontspringen. Maar daarvoor was de honger van André Greipel te groot. Veni, vidi, vici. De Duitser kan nu in alle rust naar Parijs beginnen lonken. Daar winnen lukte hem immers nog nooit. Is het binnen exact één week toch eens feest? Morgen, een dag voor de tweede rustdag van deze Tour, krijgen de renners een etappe over 201 km tussen Bourg-de-Péage en Gap voor de wielen geschoven. Onderweg wachten twee beklimmingen van tweede categorie.