Etappe 1

Peter Sagan heeft zondag de eerste etappe in de Tour de France van 2012 op zijn naam geschreven. Bij de lastige aankomst in Seraing drukte hij zijn wiel voor Fabian Cancellara over de streep. Cancellara, die zaterdag in Luik de proloog won, behoudt de gele trui. Edvald Boasson Hagen moest genoegen nemen met de derde plaats. Bauke Mollema en Robert Gesink eindigden knap vooraan. De bijna tweehonderd kilometer lange rit stond volledig in het teken van de spannende finale. Veel renners blikten bij de start vooruit op de lastige aankomst in Seraing die een klassieke massasprint onmogelijk zou maken.

Bolletjestrui
Vanuit de start koos een zestal renners de aanval in jacht op de eerste bolletjestrui van de ronde. Vier Fransmannen kregen gezelschap van de Deen Michael Morkov (Team Saxo Bank) en de Spanjaard Pablo Urtasun (Euskaltel). Al op de eerste klim werd duidelijk dat het Franse kwartet geen rol van betekenis in de strijd om de bergtrui zou spelen en dat de Deen en de Spanjaard onderling zouden beslissen wie het tricot in Seraing om de schouders zou krijgen. Op drie van de vier cols van de vierde categorie, allen goed voor één punt, bleef Morkov uiteindelijk Urtasun voor. De tweede etappe, van Visé naar Tournai, kent slechts één col van de vierde categorie waardoor de trui van Morkov dinsdag niet in gevaar zal komen. Het peloton liet het gat met de zes koplopers nooit boven de vijf minuten komen. Op iets minder dan tien kilometer voor de streep werd de vluchtpoging ongedaan gemaakt.

Hectiek
Op iets meer dan twintig kilometer voor de streep begon de voor de eerst Tourweek zo kenmerkende hectiek. Raborenner Luis Leon Sanchez was de eerste die, samen met twee renners van Movistar, tegen het asfalt kwakte. De Spanjaard, een outsider voor de dagzege maandag, bleef lang op de grond zitten, maar kon zijn weg wel vervolgen. Een kilometer later volgde meteen de tweede valpartij nadat het peloton een trechter van supporters werd in gestuwd.

Finale
De aanloop naar de finale werd gekenmerkt door een bochtig parcours met een aantal lastige versmallingen. De ploeg van Lotto-Belisol slechte uiteindelijk het gat met de zes koplopers voor Jelle Vanendert. Uiteindelijk was het Sylvain Chavanel die de eerste aanval plaatste, maar hij viel te snel stil op het steile laatste stuk waarna het gele trui-drager Cancellara zelf was die bij alles en iedereen wegreed. Alleen Sagan kon het wiel van de Zwitser houden. Daarachter deed Boasson-Hagen nog een poging het duo bij te halen. Met een uiterste krachtsinspanning sloot de Noor aan, maar hij had niet meer genoeg over om mee te sprinten voor de dagzege. Vanuit het wiel van Cancellara, die bovenal zijn leidende positie in het klassement wilde verdedigen, pakte de Slowaak daardoor de winst in de eerste etappe.

Goed gevoel bij Mollema
Bauke Mollema finishte zondag als vijfde in de eerste etappe van de Ronde van Frankrijk. De Raborenner keek tevreden terug. ”Ik had het wiel van Philippe Gilbert gekozen. Dit soort sprintjes na een zware finale ligt me wel”, vertelde de Groninger. Hij had zondag al aankondigde plannen te hebben voor de rit naar Seraing. ”Qua tempo was het vandaag niet superzwaar, maar in het laatste uur is er zo veel stress. Ik voelde me in ieder geval goed.”
Robert Gesink, ploeggenoot van Mollema bij Rabobank, werd zevende. ”Ik moet nog een beetje werken aan het positioneren. Ik kwam iets te vroeg op kop”, zei Gesink, die de sprint inzette achter het drietal dat om de ritzege streed. ”Het was een hectische dag waarin we ons goed staande hebben gehouden.”

Poels kwam kracht tekort in finale
Wout Poels kon zich zondag niet in de sprint mengen om de ereplaatsen in de eerste etappe van de Ronde van Frankrijk. De renner van Vacansoleil-DCM met klassementsambities had het lastig op de slotklim en passeerde als 41e de streep in Seraing. ”De slotkilometers gingen wel erg hard. Het kostte me erg veel moeite om me te handhaven en daarom kwam ik in de slotfase kracht tekort om nog te sprinten”, vertelde Poels na de rit. ”Ik had de intentie om aan te gaan, maar toen zag ik plotseling het bordje van 400 meter. Oei, dacht ik toen, dat is wel erg ver naar de streep. Voor de rest voelde ik me wel oké, al heb ik nog niet de topvorm te pakken.”